Lieve Daan,
Op vakantie in Italië was het zo ver. Het moment waar ik al weken tegen aan hikte. Onze kleine prinses, jouw lieve kleine baby zusje werd net zo oud, en zelfs ouder dan jij…
3 jaar, 3 maanden, 3 weken en 3 dagen oud werd jij… 3 jaar 3 maanden, 3 weken en 3 dagen oud werd zij.. en daarna was ze je dus voorbij. Zomaar, ineens lijkt het wel. Ik weet nog goed wat een inimienie lijfje Sterre was toen jij overleed schat. Ze was nog geen 2 en had geen benul van wat er aan de hand was. Nu praat ze voortdurend over jou, ze kijkt graag naar filmpjes waarin jullie samen de hoofdrol spelen. Ze ziet hoeveel jij van haar houd en ze mist je nu op haar manier.
Hoewel Sterre nu ouder is dan jij lieverd ben en blijf jij natuurlijk altijd haar grote broer. Ik weet nog zo goed hoe lief je voor haar bent, hoe blij je was toen ze geboren werd en hoe je haar altijd zo goed mogelijk helpt. Merk je lieverd, hoe ik tegenwoordige en verleden tijd door elkaar gebruik ? Het komt omdat het me pijn doet om over jou te praten in de verleden tijd. Jij bent geen verleden, jij bent verleden, heden en toekomst. Jij hoort altijd bij ons… Gisteren, vandaag en morgen.
Lieve Daan we missen je allemaal ontzettend. Het is zo raar om op vakantie te zijn om weg te zijn zonder jou. Dat mensen die we ontmoeten niet weten dat wij niet 3 maar 4 kinderen hebben. Natuurlijk nemen we je mee, waar we ook heen gaan, jij hoort erbij maar jou niet lijfelijk bij ons te hebben dat doet zo zeer. Iedere dag is een dag verder weg van ons leven met jou. Ik zie jouw aanwezigheid in de kleine dingen, je bent nog bij ons. Hoe anders kan het zijn dat er in Frankrijk enkel groene beestjes op mijn kleren zaten en geen zwarte ? Hoe anders kan het zijn dat er op het moment dat wij uit Italië vertrokken een spoor van wensballonnen zichtbaar was in de lucht ? Dank je wel lieve schat, dat je ons op jouw manier laat merken dat je er bent. Ik hou van jou, met heel mijn hart, voor altijd. Xxx
Geen bekende, maar blijf aan jullie denken. Het laat me niet los. Jullie, jullie verhaal, Daan Banaan en de andere lijfjes.
Steeds weer zo lief, zo mooi, zo intens echt verwoord…
Sterkte, en veel warmte van een mama die het zkhs-leven kent.
Hi Paula en Pim,
Wat een mooi stukje. Zo herkenbaar voor ons nu helaas. Wij zijn nog niet op dat punt, maar ik kan me zo goed voorstellen dat het een moeilijke dag was, één van velen helaas. Komt er ooit weer een dag die helemaal zonnig zal zijn? Ik zie er tegenop, de dag dat suus Jonah voorbij zal gaan in leeftijd, dat zeg ik ook steeds tegen mensen. Mar weg zijn ze nooit, Daan, Jonah en alle andere kindjes die gemist worden… Liefs, Marion
Voor haar is hij er toch gewoon bij. Ontroerend om te lezen.
Ik had de foto met alle wensballonnen gezien op fb en kreeg kippenvel.
Jullie Daan is bij jullie en helaas niet lijfelijk inderdaad maar hij geeft
jullie zoveel tekens,zoveel om je aan vast te houden. En ja ik geloof hier ook in.
Een kus voor jullie, een super mama en papa van 4 prachtige kindjes.