Lieve lieve lieverd
Wat valt er te vertellen over het afgelopen jaar ?
Moet ik vertellen over hoe we je gemist hebben met alle verjaardagen?
Of zal ik beginnen bij de feestdagen zoals Pasen en Kerstmis?
De waarheid is lieverd dat het missen begint zodra ik wakker ben.
Wakker zonder jouw lijfje in mijn armen. Je was zo bang door alles wat je had meegemaakt dat je alleen nog maar sliep als ik je stevig vast hield.
Daarna gedurende de dag mis ik jou als ik Sterre hoor praten, ze praat vaak net als jij, hoewel ze wel een grotere woordenschat heeft en de woorden soms iets duidelijker uitspreekt. Waarschijnlijk had jij door de chemo toch wat gehoorschade opgelopen..
Ik mis jou als ik naar school ga om Merel en Tijs op te halen. Niemand die blijer was als ze uit school kwamen als jij, maar nu mis ik ook het feit dat ik jou niet naar school kan brengen.
Ik mis je naast me aan tafel als we aan het eten zijn, ik mis je grapjes en je geluidjes.
Ik mis je armpjes om mijn nek, ik mis je kusjes en je handje in mijn hand.
Ik mis het geluid van jouw lach, ik mis het gevoel van je zachte haartjes, ik mis jouw enthousiasme en je liefde voor merel tijs en sterre.
Ik mis het om je met hen te zien spelen en ruzie maken.
Ik mis het om je te zien knuffelen met Sep, rennen met Sterre, fietsen op je loopfiets.
Het is koud buiten en vorig jaar vloog je nog op je loopfiets door de straten…. Nu staat je fiets op je te wachten op je kamer…..
Ik mis je iedere dag en het meest mis ik de gewone dingen. De dingen die je zo vaak doet maar daarom niet minder speciaal zijn. En natuurlijk mis ik je ook met Kerstmis, Pasen, Vaderdag en Moederdag, verjaardagen….
En je grote broer en zus, je kleine zusje die niet zo klein meer is, zij missen je ook.
Merel die zo afwezig kan kijken, die drommels goed weet dat jij niet meer terug komt maar die er nog steeds iedere avond voor bid dat jij bij ons terug mag komen.
Tijs die zich zo alleen voelt zonder jou. Hij vind het moeilijk dat er nog wel 2 meisjes zijn en dat hij nu alleen is, met Daan was het leuker!
En Sterre, die zegt dat jij in de hemel bent en die boos wordt als iemand op jouw stoel gaat zitten. Jouw stoel is van jou en van niemand anders.
En papa, papa mist jou ook. Papa die het soms zo moeilijk vind om onder woorden te brengen wat hij voelt. Maar kijk maar eens goed in zijn ogen en je ziet zijn verdriet.
Er is niet 1 moment, of dag of maand op te noemen waarop ons gemis het grootst is. Wij missen jou iedere dag !
Dus lieve Daan, mooie Daan, belangrijke Daan, jouw plaatsje in ons gezin is voor altijd vrij voor jou.
Vang je de ballonnen weer op vandaag ?
Blauw blauw blauw, ik hou van jou
Groen groen groen, ik geef je een zoen.
Weet maar dat jullie Daan ook bij onbekende mensen zoals ik niet vergeten word….jullie mooie zinnetje ‘Daantje Banaantje’ galmt hier zeer veel door het huis als er fruit gegeten wordt…. en telkens ben ik er dan van overtuigd dat jullie Daantje* deze woorden opvangt, glimlacht met zijn leuke snoet en op zijn beurt jullie iets troostends toestuurt….
Veel liefs uit Gent.
Het verdriet is voelbaar. Warme groet uit Brabant.
hallo familie,
Wat een verdriet.
Wat een gemis….Vandaag 1 jaar zonder jullie Daantje banaantje.
Wij denken aan jullie
Groeten en een dikke knuffel vanuit Vollenhove
In gedachten bij jullie en bij Daan vandaag.
Heel veel sterkte…..
Hier stond een kaarsje te branden vanavond..
Liefs Lies en Thijs
Hoi Paula,
Ondanks dat ik niet veel meer heb gereageerd denk ik vaak aan je. Zeker deze periode. Zo moeilijk en zeker voor jullie. Grote bewondering voor jullie kracht om het bedrag voor Kika bij elkaar te krijgen. Hoop dat je een deel van je verdriet weg kunt trappen op de fiets. Liefs Patries
Daan blijft in onze gedachten en hart, net zoals jullie allemaal!! Kaarsje brandt al…en zal morgen, overmorgen…oftewel elke dag branden! En we weten zeker dat Daan de ballonnen heeft gevangen!! Heel veel knufs van ons!!!
Wat prachtig mooi geschreven, ik voel jullie liefde en gemis voor Daan dwars door het beeldscherm heen. Tranen rollen over mijn wangen en een brok zit in mijn keel.
Eigenlijk heb ik te weinig woorden op een dag als vandaag.
Ik denk aan jullie allemaal Pim, Paula, Merel, Tijs, Daan en Sterre.
Dikke kus Lotte
…het gemis, zo voelbaar…, elk uur, dag, week, maand….
vandaag 1 jaar….zonder jullie ….lieve,lieve,lieverd…….zo lang, zo kort..
lieve groet Berna
Lieve allemaal
soms weet ik niet wat ik moet schrijven maar tranen biggelen over m,n wangen.
Wat een onvoorstelbaar gemis, je kind.
Sterkte allemaal
Liefs Loes
Lieve Pim, Paula, Merel, Tijs, Sterre
Jullie verdriet en gemis is zo voelbaar en nog steeds onwerkelijk…
In gedachten vaak bij jullie, de laatste weken nog meer dan anders.
Heel veel sterkte op deze heel erg moeilijke dag en natuurlijk ook op alle andere dagen van alle jaren die nog komen gaan.
Het gemis gaat nooit over, het verdriet evenmin. Maar weet dat er veel mensen met jullie meeleven en proberen jullie sterker te maken om dit intense verdriet te kunnen dragen.
Kaarsje voor Daan brandt en we denken aan hem.
Elke dag…
Veel liefs, fam. Welgraven
Lieve allemaal,
Wat een gemis.. al weken denk ik aan de strijd die jullie vorig jaar moesten leveren.. Wat een gemis.. wat hadden jullie veel voor Daan over! We denken aan jullie en aan Daan! liefs Robert, Marieke, Brett & Lynn
Heel veel sterkte!
In gedachten vandaag, net als een jaar geleden, jullie dappere Daan en jullie als gezin.
Wij branden een kaarsje!
Liefs, fam. Kleiboer
wat prachtig verwoord weer dit grote verdriet.
wens jullie alle kracht toe
liefs marieke
Brok in mijn keel, tranen die ik op voel komen, verdrietig en boos, dat is het effect op mij na het lezen van je blog. Daar hebben jullie helemaal niks aan, ik weet het. Maar hopelijk is het een troost dat er ook vanuit hier aan jullie wordt gedacht.
Je hebt een mooi stuk geschreven lieve Paula!
Voor goed uit het midden vooraltijd in je hart..
Dikke kus voor jullie deze zware dag!
Lieve Paula, Pim, Merel , Tijs en Sterre….
Een jaar alweer, een jaar zonder daantje banaantje . Tranen rollen over mijn wangen als ik jou stukje lees . Het is niet eerlijk, het is gemeen een leven zonder Daan om jullie heen…..lieve schatten kon ik hem maar terug toveren. Voor jullie allemaal een hele dikke kus en knuffel. voor Daan stuur ik ze de lucht in…..en brand een kaarsje omdat lieve Daan Banaan nooit vergeten mag worden
Lieve Pim, Paula, Merel,tijs, Daan en Sterre.
Ik denk aan jullie en vandaag weer een beetje meer.
Wat een verlies, wat een verdriet, wat een leegte. En niemand kan dat opvullen.
Was het maar waar.
Liefs van Ellen.
Lieve lieve Paula, Pim, Merel, Tijs en Sterre. Jullie liefde voor Daan is dwars door het beeldscherm heen te voelen. Het verdriet ook , ik denk aan jullie en aan Daan.
Al 1 heel jaar zonder jullie knul wat hard en gemeen.
Een oplossing heb ik helaas niet wat ik kan geven is een schouder een luisterend oor , begrip , troost en medeleven. Maak daar gebruik van en weet dat ik je verhalen altijd lees. Soms weet ik niets te zeggen dat is suf maar waar.
Knuffel voor jullie
wat een prachtig en ontroerend stuk. het gemis is bijna voelbaar….
sterkte met alle lege dagen die nog komen.