Mag ik nog even de aandacht vragen ?
Niet voor mezelf maar voor Merel en Tijs. Zij hebben het ook zwaar. Missen Daan en maken zich grote zorgen. Merel onze binnenvetter moet huilen om het feit dat ik morgen weer weg ga. En niet eens om het feit dat het morgen is, als het overmorgen was geweest dan was het hetzelfde. Ze huilt om het feit dat ze het ruilen zat is. Ze wil niet meer papa of mama en Daan missen. En gelijk heeft ze.
En Tijs, die zegt dat hij Daan zo mist. Die om de haverklap een knuffel of een aai over zijn bol komt halen. Net als Merel trouwens. Bevestiging hebben ze nodig van het feit dat we ze oh zo lief vinden. Dat ze belangrijk zijn want dat zijn ze ! en dat we zielsveel van ze houden.
En nu we het er toch over hebben, ook Sterre heeft het moeilijk. Krijgt weer tanden, kwijlt zich een rotje. Hoest, verslikt zich, spuugt en huilt zodra ik één stap bij haar vandaan zet. Ik moet haar de hele dag tillen. Ook zij zoekt bevestiging en ook haar heb ik ook zo lief. Dus, dames en heren, Daan is heel ernstig ziek en verdient extra aandacht, maar vergeet mijn andere lijfjes niet. Ook zij verdienen extra aandacht want ik heb ze allemaal even lief, en ze zijn allemaal even bijzonder en onvervangbaar…..
