Thomas van de Groep Memorial

Vandaag was het zo ver. De Thomas van de Groep Memorial
wedstrijd stond op de planning. Een wedstrijd voor Thomas, voor de
KanjerKetting. Een bijzondere wedstrijd.

Thomas, dappere strijder van  F8Noord, overleed op 28 december 2010.

Onze lieve Daan, dappere strijder van F8Noord, overleed op 6 februari 2011.

Via de VOKK kregen wij een uitnodiging voor deze Memorial
wedstrijd. Een wedstrijd die De Ijsselmeervogels tegen Feyenoord zouden
spelen.Een bijzondere gebeurtenis. Veel verbondenheid met ouders en
kinderen die we kennen via Twitter, die we kennen van F8Noord.

Tijs, onze oudste zoon, mocht met 1 van de 22 spelers  meelopen het veld op. Heel bijzonder en Tijs was heel trots.  Hij straalde van oor tot oor.
Een bijzonder moment, een emotioneel moment want Tijs liep
het veld op met de KanjerKetting van Daan om zijn nek. De KanjerKetting die
staat voor alle behandelingen die Daan heeft ondergaan. Een KanjerKetting van 4
en halve meter, 374 kralen …..
Kralen voor bloedprikken, kralen voor scans, kralen voor spoedopnames, voor slechte dagen, voor goede dagen, voor het verliezen van je haar….
Kralen die de reis van Daan tastbaar maken, kralen met een verhaal.
En daar liep Tijs mee, aan de hand van een speler van Ijsselmeervogels, het veld
op. Er werden foto’s gemaakt, handen geschud en toen mocht Tijs
lekker op de tribune komen zitten bij ons.

We hebben de wedstrijd bekeken, handtekeningen en foto’s van Feyenoord spelers bemachtigt. Het was een geweldige georganiseerde dag. Er waren springkussens, een clown, een schmink tafel en er was genoeg te eten en te drinken. De kinderen konden een ritje maken in een limousine, ze vonden het geweldig.

Na afloop van de wedstrijd mochten alle KanjerKinderen het veld op. Een ere ronde lopen. Merel en Tijs liepen mee, You’ll never walk alone werd
gespeeld, er werd meegezongen, geklapt en er was vuurwerk, veel vuurwerk.

Het was zo emotioneel, het applaus, het lied, Merel en Tijs
die daar liepen.

Lieve Daan wat wordt jij gemist ! Merel zei “ik had liever
gehad dat we een kaartje moesten kopen en dat we geen snoep kregen, want dan
leefde Daan nog”

Ze hebben aan je gedacht Daan, ze hebben aan je gedacht toen
ze hun ere ronde liepen, we keken omhoog en dachten aan jou.

Nu zijn we weer thuis. Nog vol van alles wat er vandaag is
gebeurd. Wat we hebben meegemaakt. Wie we hebben ontmoet. Lotgenoten, mensen
die weten wat kanker met je gezin kan doen. Mensen die weten van de angst en
het verdriet.

En ondanks de angst, het verdriet, de onmacht, hebben we
vandaag een bijzonder mooie dag gehad. Een bijzonder mooie dag, waar we nog
lang aan terug zullen denken.