We waren even verstopt. Weg van alles, van die grote boze wereld waarin we leven. Even tot onszelf komen. Rust, je hoofd leeg proberen te maken. We kwamen uit in Swifterband (what's in a name, Zwitserland/ Swifterband, het scheelt niet veel). Op de Tarpaniahoeve mochten wij een weekje verblijven. Heerlijk. We waren weer even een normaal gezin, ondanks de donderwolk die boven ons hoofd hangt. We hebben genoten van elkaar. Leuke dingen gedaan. De kinderen mochten boer Ap helpen bij het voederen van de dieren en Tijs heeft zelfs een ritje op de tractor gemaakt ! ! Dinsdag moesten Pim en ik naar het WKZ voor een gesprek met de neurochirurg. Het deed pijn om te zien hoe in 3 weken tijd er een tumor van 1 bij anderhalve centimeter is gegroeid. De neurochirurg vertelde ons dat het moeilijk is de tumor te verwijderen. Hij legde het als volgt uit. "Stel je voor dat je de hal van je huis moet verven en je doet dat met je arm door de brievenbus. Het laatste, uiterste hoekje waar je eigenlijk niet bij kunt moet ook …. en dat laatste hoekje, daar zit de tumor van Daan. Risico[s zijn voornamelijk het verliezen van het zicht links en uitval van arm en been links. Hoe moet dat dan met ons buitenkind die het liefst de hele dag gaat "buite wopen" oftewel buiten lopen. Maar, doen we niets dan is de tumor binnen 2 maanden zo groot dat hij vanzelf uitval krijgt. Geen keuze dus. Door dit weekje weg is de accu weer een klein beetje opgeladen. Gaan wij de strijd, tot de tanden toe bewapend, opnieuw in volle overtuiging aan. Wij gaan winnen omdat Daan
a. beresterk is
b. een prachtig mannetje is dat het verdient te blijven leven, dat is nog wel de voornaamste reden natuurlijk.
Om met Cheryll Cole te spreken:
Anything that's worth having
sure enough worth fighting for
Quitting's out of the question
When it gets tough gotta fight some more
Na de operatie volgt zoals het er nu naar uit ziet, een korte herstelperiode om vervolgens alsnog naar Zwitserland af te reizen. Fingers crossed.
Volgende week gaan Merel en Tijs weer lekker naar school … raar voor ze maar we hebben zo goed mogelijk proberen uit te leggen wat er aan de hand is. We doen ons best, en we proberen echt om het voor alle kinderen draaglijk te houden …. maar ja, je weet nooit of je pogingen daartoe succesvol zijn natuurlijk.
Wil ik ook nog even kwijt dat ik het super vind dat er nu al mensen zijn die geld hebben gestort op de rekening die voor Daan is geopend, dank jullie wel !
Lieve Paula, Pim en kindjes, Wat krijgen jullie toch veel voor de kiezen. En je moet doorgaan, er is geen keuze… Petje af! Wij wensen jullie alle geluk van de wereld, we denken aan jullie en branden een kaarsje voor Daan. Groetjes,
Lieve Lieverds, wat goed dat jullie er ook even uit konden en het ook als zodanig hebben ervaren. Dit was voor jullie héél erg hard nodig en fijn dat de oncoloog dit zo aanvoelde. De weg is nog lang en erg spannend maar jullie kleine sterke vent is een kanjer een super-knokker. De stroomversnelling waar jullie in terecht gekomen zijn dendert voort en het einde is nog ver weg. Maar weet dat er enorm veel lieve mensen met jullie begaan zijn en voor jullie bidden en kaarsjes branden. Zoals het motto van stichting Alpe d'HuZes ook luidt: "opgeven is geen optie" dus moeten jullie door, voor Daan, voor jezelf en voor de andere kinderen. Maar een ieder realiseert zich dat dit een helse klus is voor jullie. Heel veel liefs en warmte gewenst en we leven ontzettend met jullie mee. Dikke kus, Jack, Nicole, Jordy en Luca de Jong
Woorden schieten te kort als we ons proberen in te denken wat jullie overkomt. We zoeken naar woorden die belofte en toekomst inhouden, maar we vinden zie niet. We denken aan jullie. Heel, heel veel moed voor de komende tijd.
Wat fijn dat jullie genoten hebben en even konden verstoppen en opladen. Wat een enorm moeilijke strijd moeten jullie steeds aangaan. Heel veel bewondering hebben wij voor jullie moed en kracht. Wij blijven bidden voor Daan en jullie gezin.
Heerlijk om te lezen dat jullie zo,n fijne dagen hebben gehad.Ik had het al van je moeder,schoonmoeder gehoord ,maar als je het leest,phoe!!! blijf geloven en hopen in goede dingen. Paula&Pim zeker weten dat DAAN een beresterk prachtig manneke is. hou vol
Lieve familie, Wat fijn te lezen dat jullie een fijne week hebben gehad met jullie gezin. Het is goed om even weg te zijn, van inderdaad, die grote boze wereld. En nu dan op naar de operatie. Houd dit voor ogen: Laat de moed NOOIT zakken en wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. Zo hebben ook wij Job in Gods handen gelegd. Wat betreft de uitval, die heeft Job ook opgelopen door de operatie. Maar Job is een knokker, net als jullie Daan. En… Job is blij en vol levenslust. Wat wil je nog meer. ik ken Daan niet, maar hij lijkt me ook zo'n mannetje. Kijk naar je kind, als hij blij is, dan zijn wij het toch ook!!!! Heel veel sterkte en Gods nabijheid gewenst.