Het went nooit, tegenslag. De neurochirurgen en neuroradiologen in het AMC én in het WKZ denken allemaal dat de verdikking die op de MRI zichtbaar is toch tumor weefsel is. En dus moet Daan opnieuw geopereerd worden en wel zo snel mogelijk. De bestraling wordt dus opgeschoven, eerst staat weer een zware operatie op het programma. Het is werkelijk om moedeloos van te worden en momenteel zitten we even in zak en as. Maandag belt onze oncoloog met het WKZ voor een afspraak met de neurochirurg en ons is verteld dat geprobeerd wordt de operatie al voor volgende week in te plannen. Bestraling dient dan ook weer zsm na de operatie plaats te vinden. Daan's overlevingskansen nemen verder af en persoonlijk weet ik even niet goed hoe ik dit allemaal moet uitleggen aan Merel en Tijs. Zij maken zoveel mee, begrijpen zoveel meer dan ze zouden moeten begrijpen. Hebben we ze eerst voorbereid op een verblijf in "een ander land" moet ik ze nu voorbereiden op weer een ziekenhuis periode voor Daan en dus het gemis van papa en mama. Niet naar een ander land, maar wel weer papa en mama missen. Ik ben intens verdrietig momenteel en Pimmie zit er ook even door heen. Het is even te veel allemaal. Zondag vertrekken wij wel voor een paar dagen weg, heeft onze oncoloog geregeld. Utrecht is vanaf onze verblijf plaats ook goed te bereiken. Zodra we meer nieuws hebben vermelden we dat hier weer.
Archieven
- mei 2013 (1)
- februari 2013 (1)
- januari 2013 (1)
- december 2012 (1)
- november 2012 (1)
- oktober 2012 (2)
- augustus 2012 (2)
- juni 2012 (1)
- april 2012 (2)
- maart 2012 (2)
- februari 2012 (1)
- januari 2012 (2)
- december 2011 (2)
- november 2011 (3)
- oktober 2011 (3)
- september 2011 (1)
- augustus 2011 (1)
- juli 2011 (2)
- juni 2011 (2)
- mei 2011 (1)
- maart 2011 (2)
- februari 2011 (6)
- januari 2011 (16)
- december 2010 (15)
- november 2010 (5)
- oktober 2010 (7)
- september 2010 (5)
- augustus 2010 (9)
- juli 2010 (7)
- juni 2010 (5)
- mei 2010 (18)
- april 2010 (19)
- maart 2010 (18)
- februari 2010 (16)
- januari 2010 (14)
- december 2009 (11)
- november 2009 (6)
- oktober 2009 (8)
- september 2009 (9)
- augustus 2009 (2)
- juli 2009 (1)
Giorgio kwam thuis en zei dat Merel nog "gewoon" thuis is, maar niet op school komt. Ik wist gelijk dat het niet "gewoon" thuis zou zijn. En met jullie laatste bebricht word het nu bevestigd. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen en wij leven in gedachten met jullie mee.
Jeetje wat vreselijk!! Heel veel sterte en we denken veel aan jullie. Zet hem op en probeer door die paar dagen weg weer iets kracht te krijgen ook al blijft het zwaar. Liefs
Lieve Pim, Paula & kinderen, Wat verdrietig!! Ik hoop van harte dat de situatie zich keert en dat jullie eindelijk weer een beetje hoop zullen krijgen op verbetering. Hoe moet je deze dingen ook uitleggen; je kunt ze zelf nauwelijks of niet bevatten. Hopelijk kunnen jullie toch een beetje bijtanken en opladen tijdens jullie dagen weg en weer de kracht vinden om ook deze tegenslag weer het hoofd te bieden. Dikke kus en veel liefs, Sjook
Het is allemaal zo oneerlijk maar dat hoef ik jullie niet te vertellen. Ik duim en hoop en leef met jullie mee. Ik hoop voor jullie dat jullie weer een klein beetje kracht op kunnen doen in de dagen weg van huis. Heel veel liefs van ons.
Ongelofelijk, waarom nog meer verdriet? Wij denken aan jullie en hopen en bidden met jullie mee!! En Merel krijgt natuurlijk de groetjes van Ruben.
ik weet niet wat ik moet ik zeggen, hier zijn geen woorden voor. heel veel sterkte en kracht toegewenst!
Lieve Pim, Paula en kids, Dit is niet te beschrijven. Jullie leven tussen hoop en vrees. Constant heen en weer geslingerd te worden tussen het ene scenario en het andere is om gek van te worden. Je probeert je ergens op voor te bereiden en dan verandert het aldoor. Héél goed en fijn dat jullie er even tussenuit gaan. Dat is nu super belangrijk, even tijd en aandacht voor elkaar. We wensen jullie daar mega-veel sterkte bij en denken elke dag aan jullie. De kaarsen branden hier zo veel als mogelijk voor jullie allemaal. Dikke kus en big hug voor allemaal. Veel liefs, Jack, Nicole, Jordy en Luca de Jong xxx
Ik vind het heel erg voor jullie, en dat er weer zo'n grote tegenslag is. Dat moet is ophouden !!!!!!!! Maar ik blijf hopen dat Daantje er boven op komt !!! Heel veel sterkte !! Liefs 'juf' Denise.
Wat oneerlijk weer deze tegenslag. Ik hoop dat een paar dagen weg jullie goed zal doen en jullie met nieuwe krachten deze strijd weer aan kunnen gaan.
Wat is het leven soms toch vreselijk oneerlijk…. Onvoorstelbaar knap hoe jullie vechten, hoeveel kracht er toch nog steeds is. Laat er ook nog steeds hoop blijven… Ik duim!
Ook al kennen wij elkaar (nog) niet, we zijn erg onder de indruk van jullie tegenslag. We vreesden al zoiets nadat onze mannen van de week nog met elkaar hadden gebeld. Hoe dan ook, zodra het vervoer mag plaats vinden, laat maar weten, wij vangen jullie op waar mogelijk! Heel veel sterkte hoor de komende tijd. Lieve groeten vanuit Neuchâtel, Zwitserland.
geen woorden… gewoon geen woorden maar wel heel veel gedachten! We wensen jullie echt al het goede voor het hele gezin Maar zeker ook voor Daan. Wat een onzekerheid elke keer.
Verschikkelijk! Heel heel veel sterkte met alles. Wij denken aan jullie! Liefs Cynthia en fam.
Lieve familie. Wat een vreselijke tegenvaller. Weer de spanning van de operatie die Daan moet ondergaan. Weer Merel Tijs en Sterre missen. Houdt het dan nooit op. Blijf elkaar steunen en probeer het vertrouwen niet te verliezen. Sander en Alie.
tja.. al die tijd al stil van alles wat er gebeurd binnen jullie gezin.. Zo mogelijk word ik hier nog stiller van… Probeer te genieten van jullie dagen weg en maar weer kracht zien te verzamelen.. liefs
Ongelovelijk… zoals marian het ook schrijft, wat worden jullie heen en weer geslingerd… zo gemeen… denk aan jullie, dikke knufff!
Dit is zo ongelovelijk oneerlijk!!! Geef niet op en blijf er in geloven, Daantje is een bikkel en dat weet iedereen!!! Probeer even nieuwe energie uit die paar dagen weg te halen zodat jullie de komende weken de strijd weer positief aan kunnen gaan. Blijf aan jullie denken, blijf duimen, kaarsjes branden en alles wat nog maar meer mogelijk is. Sterkte!!!
lieve mensen,we weten niet wat te zeggen. we zullen bidden om kracht voor jullie allemaal.
Lieve Pim en Paula, Wat een tegeslag. Ik had zo gehoopt dat de verdikking iets anders was en jullie toch naar Zwitserland konden. Heel veel sterkte de komende dagen met jullie gezin. We blijven voor jullie bidden en we hopen dat jullie toch snel weer naar Zwitserland kunnen gaan.
Beste Paula en Pim, laat de moed niet zakken hoor! Hoe moeilijk dat ook is. Probeer een paar dagen echt weg te zijn zodat jullie weer een beetje kunnen opladen. Alle lieve mensen om jullie heen steunen jullie in de strijd! Ik denk aan jullie en blijf met jullie mee hopen. Liefs Ingrid.
lieve pim en paula, het houdt niet op bij jullie. wat te zeggen/schrijven weet ik niet. jullie geven hem en ook merel, tijs en sterre alle liefde die jullie hebben; jullie houden van hen met iedere vezel van je lichaam jullie worden heen weer geslingerd tussen hoop en vrees. het is zo oneerlijk!! wij bidden voor jullie. liefs marian enzo