Hoe kan het zijn dat ons kind niet mag leven ?
Hoe leg ik mijn andere lijfjes uit wat er gaat gebeuren?
Hoe kunnen mijn lijfjes zich ooit nog veilig voelen in deze wereld nu de grond zo onder hun voeten trilt?
Hoe kan ik ooit verder leven als mijn klavertje 4 niet meer compleet is?
Zoveel vragen, zo weinig antwoorden. Alles is zo onwerkelijk. De meest simpele dingen zo zinloos. We proberen te redden wat er te redden valt. Kinderen op te vangen, en zo “normaal” mogelijk door te laten leven. Maar wat is normaal als je te horen hebt gekregen dat je kind gaat sterven ?
Wij zijn volwassen en weten nauwelijks hoe hiermee om te gaan. Hoe moet het met mijn grootste lijfjes straks ?
Ik wil iedereen vragen er voor ze te zijn. Maar ook geduld met ze te hebben. Ze zijn van slag, zichzelf niet. Druk, en knuffelig en dan weer druk. Omdat ze zich geen raad weten. Niet weten om te gaan met wat er aan de hand is. En hoe zouden ze dat ook moeten weten ? Ze zijn 5 en 6, te klein voor deze gruwelijke waarheid.
Heb geduld met ze, heb ze lief. Help ze waar je kan, maar vraag niet hoe het met ze gaat, want ze weten het niet.
Daantje, de hoofdrolspeler in dit drama, weet van niets. En dat laten we graag zo. Een kind van 3 hoort niet te weten dat hij dood gaat. Het enige dat hij van dood gaan weet is dat het gebeurt als je van het dak valt, of als een krokodil je opeet. En dat is niet leuk. Niet leuke dingen zoals dood gaan besparen we hem graag. Daan weet dus van niets en dat laten we graag zo.
En Sterre, ons lieve Sterre kind, ook zij voelt onze spanning. Het gruwelijkste is toch wel dat zij straks niet echt meer weet wie Daan is. Simpelweg omdat ze daar te klein voor is. Zij kent Daan straks alleen van de video opnames die we maken. En ook Sterre is van slag. En ook zij moet zich weer veilig gaan voelen in deze grote boze wereld. En ook Sterre kan daar heel goed een extra knuffel bij gebruiken.
Wees lief voor ze, want ook al is deze mama geknakt, ze vecht nog steeds
voor al haar kindjes !
Ik zit hier voor de p.c en kan niks bedenken om jullie te schrijven. terwijl ik zo graag iets wil zeggen dat troost kan bieden of kracht kan geven.Dit verdriet gaat zo ver voorbij verstand en woorden. Wij zijn er stil van. Gelukkig weet Daan van niks en is voor hem het moment gelijk aan een eeuwigheid.
Lieve Paula, Wat ben je toch een kanjer!! Je zal alles in het werk stellen om de weg die jullie moeten gaan voor iedereen zo dragelijk mogelijk te maken. Want dat doe je en dat maakt je ook zo'n mooi mens. Ik maak me alleen zorgen om jou. Ik ken je al zo lang en weet hoe gevoelig je bent. Ik wens jou, Pim en jullie lijfjes alle kracht en alle liefde toe die jullie zo heel hard nodig zullen hebben. Dikke kus en veel liefs, Sjook
Lieve pim en paula, Wat en vreselijk nieuws en ik weet niet wat ik moet zeggen. Maar ik wens jullie veel sterkte en geniet van elkaar. Met ze 6-en. Ook liefs aan de 4 kleintjes. Liefs rosalie
Wat moeten wij toch nog zeggen? De ergste nachtmerrie wordt waarheid voor jullie. We hebben het er in het ziekenhuis over gehad, maar altijd moesten we vasthouden aan het idee dat dat in onze gezinnen niet zou mogen gebeuren. Wij denken heeeeel vaak aan jullie. En sinds die donderdag lopen we hier ook met een onderbuik gevoel rond. Ik zou niet weten hoe dat moet, maar ik hoop dat jullie de kracht vinden om nog ergens te genieten van de momenten die jullie nu hebben met het jullie klavertje vier. Ik ben mij ook weer pijnlijk bewust van het zijden draadje waaraan al het geluk hangt. Even lukt het niet om mijn kop in het zand te steken. Heel veel leifs van Jan, Marion, Sarah, Roos, Jonah en Suus.
Lieve Lieverds, Wat heb je dit prachtig verwoord Paula, heel veel respect, daar kan ik weinig aan toevoegen. Volg je mooie grote moederhart en geef, dat doe je al natuurlijk, maar dat is de basale behoefte van je lijfjes en laat de rest van de wereld maar wachten. Pluk de dag en geniet zoveel als mogelijk is. Een grote big hug voor jullie allebei en we denken elke dag aan jullie. Heel veel liefs, Jack, Nicole, Jordy, Luca, Meggy*
Ja hoe begrijpt een ouder dat hij zijn/haar kind moet missen, laat staan hoe een zusje of broertje dat snapt. We huilen mee als we aan de naderende tijd denken. Niemand is te missen en zeker Daan niet. xx We denken aan jullie. Sander en Alie.
Al ken ik jullie niet persoonlijk maar door het meelezen en meeleven krijg je toch wel een beeld van jullie als gezin. Er straalt enorm veel liefde en kracht uit jullie berichten, zo ontzettend puur en oprecht. Ik neem mijn petje voor jullie af met de manier waarop jullie met deze onwenselijke situatie omgaan. DIEP DIEP RESPECT. Ik wens jullie nog heel veel mooie en bijzondere herinneringen toe met zijn 6jes en ontzettend veel kracht in deze moeilijke tijd
Lieve Paula&Pim zoveel mensen om jullie heen en we zouden alles willen doen om jullie pijn te verzachten maar het kan niet,wel kunnen we jullie steunen op wat voor een mannier ook en dat doen we.de kaarsjes blijven branden en kracht heel veel kracht stuur ik jullie.wat een SUPER x ouders x zijn jullie.xxxx deze zijn voor Merel,Thijs,Daan ,Sterre
Paula je bent een topwijf!!!! Ondanks deze diepe ellende waarin jullie nu verkeren denk je niet aan jezelf maar aan je kinderen. Maar denk je, en eigenlijk jullie (jij en Pim) ook af en toe aan jezelf. Jullie zijn ook belangrijk in dit geheel. En natuuuurlijk heb je de zorg voor je kinderen maar denk ook zo af en toe een klein beetje aan jezelf. Lieve Paula, lieve Pim en lief klavertje vier heel veel liefde, mooie herinneringen, vechtlust, superkracht en alles wat maar wenselijk is op dit moment wens ik jullie toe. Ik heb dieprespect voor jullie. Liefs Ingrid.
De wereld is klein, voor ieder die dat vindt. Maar wij zijn nog kleiner, bij het verliezen van een kind. yvonne – gladys Hendrik Gilano
het is echt heel erg, wat er gaat gebeuren heb er geen woorden voor, ook ik denk er dagelijks aan, wou dat ik iets kon doen, dus als je hulp nodig hebt, of wat dan ook mag je dat altijd vragen!! good luck en denk aan de kinderen die ook super veel van jullie houden,het zal nooit meer het zelfde zijn, maar geniet van die drie kleine kooters en probeer in de loop van de tijd toch weer een beetje te gaan genieten beetje bij beetje stapje bij stapje klimmen jullie omhoog en hopelijk kunnen jullie je rust vinden en het een plekje geven hele dikke knuffel yvonne
'k heb je lief m'n hele leven lang
Lieve Paula, Pim, Merel, Tijs, Daan en Sterre. Er gaat geen dag voorbij of er is wel een moment dat jullie in mijn gedachten zijn. Wat moet je nou zeggen, tegen iemand die straks haar mannetje moet gaan missen? Ik vind het zo erg voor jullie!
Lieve Pim en Paula. Wij kunnen niet voelen wat jullie voelen maar onze harten breken iedere keer weer wanneer wij jullie huis weer voorbij gaan. Wetende dat jullie samen een kind gaan verliezen, ik wil het niet weten en niet voelen. Het is wreed en oneerlijk. We denken elke dag weer aan jullie maar ik wou dat dat niet hoefde. Liefs Ellen.
Vreselijk geen woorden voor! Zo erg dat jullie vechten niet is beloond en dan nu omgaan met dit verdriet. Het uitleggen van iets wat we zelf al niet kunnen snappen is vreselijk vooral aan je eigen kinderen. Denk er veel aan de laatste dagen. Mocht ik wat voor jullie kunnen doen hoor ik het graag. Veel sterkte voor jullie allemaal ieder op zijn eigen manier Liefs Lies en Thijs
Stilte… en respect..
Lieve paula, Vecht en heb lief in de boze wereld waar je je in bevind,een wereld die niet zo mag zijn. Liefs Loes