Ken je het spreekwoord/ gezegde “beren op de weg zien ?” .
Ik zie tegenwoordig overal tumoren. Merel heeft hoofdpijn en ziet minder met haar linker oog volgens ANWB streetwise…. Conclusie van deze mama: tumor.
Tijs heeft een bultje op zijn bil dat er eerst niet zat….. conclusie van deze mama: tumor
Daan heeft buikpijn, en last met poepen….. conclusie van deze mama: tumor.
Ik word er gek van en ik weet heus wel dat het nergens op slaat hoor, deze conclusies die ik trek. Maar er spelen zich soms rare dingen af in mijn hoofd. Soort kortsluiting noem ik het maar. Verdomd lastig, en het is echt niet zo dat ik voor iedere snottebel die ze hebben op de stoep van de huisarts sta maar mijn hart slaat over iedere keer dat één van mijn lijfjes aangeeft ergens last van te hebben. Ik volg ieder “kwaaltje” met argusogen want het gaat mijn niet gebeuren dat ik (weer) een tumor over het hoofd zie.
Die rare spinsels in mijn hoofd, of de kortsluiting zo u wilt, daar moeten we wat mee natuurlijk. Ik hyperventileer er van en tril als een rietje. Ik ga dus op gesprek bij een psycholoog…. Een hele stap want ik vind het maar niets dat ik dit niet zelf (meer) kan.
Maar leven zoals ik nu doe, dat is ook geen optie.
Ondertussen zijn we trouwens wel met Merel bij de huisarts geweest en bij de opticien. Merel’s ogen zijn prima in orde en de hoofdpijn komt waarschijnlijk gewoon omdat Merel heel erg moe is. Ook zij heeft het nodige meegemaakt het afgelopen jaar en ze zit nu ook nog eens in groep 3, waar ze iedere dag iets nieuws leert. Tijs z’n bultje was net zo snel weg als dat het kwam en Daan zijn buikpijn laat zich logischerwijs verklaren door de chemo waar hij verstopt van raakt en het feit dat zowel papa, Sterre als hij wat grieperig zijn.
Uiteraard heb ik in al mijn eigenwijsheid al wel besloten dat een sessie of 3 bij de psych wel voldoende zullen zijn, …. Of dat ook werkelijk zo is…. We’ll see
Weet je Paula er zijn mensen die gaan voor minder naar een psych…. Weet je paula geniet er gewoon van dat je bij een vreemde je verhaal kwijt kan daar nog wat advies over krijgt hoe hier mee om te gaan en weet je… ik denk dat je t gaat waarderen. Wat Eline zegt beaam ik… WEES NIET ZO STRENG VOOR JEZELF maar ZORG VOOR JEZELF!! Heel veel sterkte en natuurlijk geniet van je leven en je gezin. Groetjes Ingrid.
Hoi Paula, Superstap om te zetten en wees er supertrots op deze gezet te hebben. Daar is superlef voor nodig, en dat past dan weer heel goed bij jou… een supermama
Trouwens ook bij Davyn was één van de ogen minder volgens streetwise… maar Merel en Davyn zien elkaar nog steeds goed 
Goed van je, even ontluchten dat hoofd van je.Je zit vol en je bent bang.Zoek iemand waar je je goed bij voeld en vertrouwen in hebt.
Lieve Paula, Kan me zo goed voorstellen dat je die angst continue bij je draagt. Maar Paula, wees niet zo streng voor jezelf. Alsof het iets abnormaals is om met iemand te praten na alles wat jullie hebben meegemaakt. Ik heb steeds met heel veel bewondering gelezen hoe jullie je overal weer doorheen slaan. Ik weet wel dat je niet anders kunt, maar toch. Misschien, heel misschien ga je de gesprekjes wel als prettig ervaren. Even lekker je hart luchten, misschien geeft het je wat rust. Misschien wil je zelfs na 3 gesprekken graag nog voor een vierde, omdat het je zo goed doet. Heeeel veel sterkte nog verder. Liefs, Eline