Offerdepfof

Ja, jullie zullen wel een paar keer met de ogen geknipperd hebben maar het staat er echt. Offerdepfof. Oftewel “opperdepop” maar dan op z’n Duits he, bedacht door Pim. Ik persoonlijk denk dat het wel in de Duitse Dikke van Dale terecht zal komen. Geweldig woord, offerdepfof. We doen allemaal echt ons best hoor, met het Duits maar zo nu en dan hoor je jezelf iets zeggen waarvan je weet, das nie goe nie. Licht gegeneerd druip je dan af, of je kijkt de ander aan met een blik van “wat nou, begrijp je me niet, ik zeg het toch ik redelijk ABD (algemeen beschaafd Duits)”
Daan is heel handig. Zegt gewoon tegen iedereen die hem aanspreekt “It is zo 2” en laat vervolgens trots 2 vingers zien. Snapt iedereen en hij wind de mensen zo om zijn vinger. Sterrie knippert eens met haar ogen en lacht en wint zo ook alle harten. Merel en Tijs doen serieus hun best door te zeggen “meine name ist ….. Merel/ Tijs (streep door wat niet van toepassing is)” en onderweg in de auto moet ik Duitse woordjes zeggen en dan gaan zij raden wat het betekend. Ze zijn vooral dol op het woord Kartoffel, dat vinden ze toch zo’n raar woord voor aardappel, “klinkt meer als pantoffel he mam” en zo is het maar net, raar volkje die Duitsers, want wie gooit er nou pantoffels in de pan.

Verder worden we hier doodgegooid met merchandise van “Die Mannschafft” …. Om knettergek van te worden. Tijs vraagt dan ook steeds “waar zijn de spullen van Nederland” maar ik ben bang dat we die hier niet gaan vinden. Wel leuke souvenirs zijn het (he Dré), zeker in de categorie “neem iets gruwelijk mee” doen ze het goed.

Zo dadelijk ga ik met Merel naar de stad, even meiden onder elkaar. Tijs wil volgende week en zo gaan we het dan ook maar doen. Pim is nu met Daan naar het PSI voor zijn laatste bestraling deze week. Dinsdag staat dan pas weer een bestraling op het programma, dat is fijn want het geeft zijn huid iets meer tijd om te “herstellen”. Nou, tot zo ver maar weer. Dit verhaal is wel Offerdepfof J