Het is zaterdag, 22 januari 2011.
Het is de dag dat we Daan z’n aller eerste (en aller laatste) kinderfeestje vieren.
Ongeveer 2 weken geleden hadden we het over kinderfeestjes. Ik had op internet iets gezien dat me leuk leek om te doen. Dus ik vertelde dat aan Merel en Tijs. En toen zei Daan “it oot tinerfeestje” … en zo begon het. Want Daan heeft natuurlijk nog nooit een kinderfeestje gegeven of meegemaakt. Tijdens de feestjes van Merel en Tijs was hij altijd bij oma.
Een kinderfeestje voor Daan dus, met kindjes die hij zelf heeft uitgekozen. Een feestje bij de kinderboerderij, een kabouterfeest voor onze kabouter.
De voorpret was leuk maar naarmate de dag dichterbij komt gaat het minder goed met Daan. Daan gaat eigenlijk zienderogen achteruit. En dus is de vraag: “gaat het feestje door, en kan Daan er van genieten?”
Vanochtend was Daan erg moe, en eind van de ochtend had meneertje koekepeertje weer pijn. Slapen dat is wat hij wilde en zo geschiedde, met extra pijndosering. Na het wakker worden ging het wel weer even. Vlak voordat de kindjes kwamen nog wat extra pijndosering want Daan had wel erg veel zin in zijn feestje.
De gasten druppelden binnen. Noa, Isa, Brent, Jelijne en Ruben. Samen met Merel, Tijs en natuurlijk “feestvarken” Daan maakten het rijtje compleet.
Allemaal de jas aan en op weg naar de Kinderboerderij. Daar was een heus Kabouter feest voor Daan georganiseerd. Iedereen kreeg een naamkaartje met zijn/haar kabouternaam. We zaten in de kring en zongen “Vandaag viert Daantje zijn feest”. Daan vond het wat onwennig en spannend. Veilig bij eerst papa en later mama op schoot onderging hij alle aandacht. De cadeautjes mochten worden uitgepakt. Politieauto’s en een ambulance (met geluid!), cars auto’s en een cars kussen, Hello Kitty badfiguren, een soort van hamertje tik, Playmobil, een Hello Kitty bal, Spiderman pyjama en pantoffels, het kon niet op. In het begin nog wat onzeker, later steeds enthousiaster opende Daan alle cadeautjes. Daarna cake versieren met slagroom, smarties en hagelslag. Heerlijk smullen was dat zeg.
De bordjes waren leeg en we gingen spelletjes doen. Eerst een dierenspel, toen het kruiwagen ballonnenspel, het slakkenspel we hadden reuzenpret.
Isa voelde zich niet zo fit en ze kwam dan ook lekker tegen mama aanliggen. Net als Ruben die net beter was. Daan vond sommige spelletjes wat eng en Noa keek af en toe ook even de kat uit de boom. Dat gaf niks want iedereen genoot op zijn eigen manier.
Na de spelletjes werd er gekleurd. Een kabouterlampje werd er gemaakt. Ze werden prachtig en iedereen was enthousiast. Een snoepje ging er ook wel in.
Na het snoepje gingen de meiden paard rijden ! Wow, wat een verrassing. De jongens gingen springen in het Paddenstoelen springkussen, de arme paddenstoel bewoog alle kanten op onder zoveel “grote jongens geweld” ….
Daarna werd er gewisseld, of nou ja Tijs en Brent gingen paardrijden, Daan en Ruben bleven op het springkussen. De meiden kwamen er uiteindelijk bij en iedereen had lol.
Het was toch wel fris buiten dus de ietwat “zieken” wilden graag weer naar binnen. We zaten weer lekker samen op de bank, onder een dekentje, lolly erbij. De rest kleurde een kleurplaat in en toen deze af was aten we patat met kip. Dat was het hoogtepunt voor Daan. Hier had hij zich het meest op verheugd. Smikkelen en smullen, een ijsje na en Marieke vertelde om tot rust te komen nog een verhaal. We hingen aan haar lippen, het was een mooi verhaal over 2 kevertjes. We kregen allemaal een kevertje mee naar huis, zongen nog een liedje en staken toen onze kaarsjes aan (waxinelichtjes met batterij) zodat we lopend terug naar huis goed zicht hadden. Ruben was moe en wilde getild, Isa was moe en zat in de buggy en Daan was ook moe en wilde ook getild.
Bepakt en bezakt tilden papa en mama kinderen, spullen en probeerden iedereen heelhuids thuis te krijgen. De papa’s en de mama’s stonden al op ons te wachten. Met de handen vol ging iedereen moe maar voldaan weer naar huis. Daan ging thuis lekker op de bank liggen. Moe…..
Marieke en Marjolein hebben er een top feest van gemaakt ! Iedereen heeft genoten en Daan heeft nu toch een kinderfeestje gevierd wat zijn we daar dankbaar voor.
Tenslotte nog een groot compliment voor onze grootste lijfjes. Niet 1x heb ik ze gehoord over het feit dat Daan helemaal niet jarig is en dat een feestje zomaar voor hem dus eigenlijk best raar is. Nee, onze toppers gunnen hun broertje dit feest en dat doet mijn moederhart glimmen van trots.
. Morgen zijn alle lijfjes lekker vrij. Geen gehaast dus maar lekker warme broodjes eten (beloofd is beloofd) in je pyjama. We hebben er nu al zin in.